Το απόλυτο ξεβράκωμα!!! (video)

Δείτε το τηλεοπτικό ρεπορτάζ με το γκολ και όλες τις φάσεις του αγώνα ΑΕΛ-Καλλονή 0-1

Αυτό δεν ήταν ματς. Ήταν ένα βίαιο "στριπτίζ" της κατά τα άλλα κανονικής ΑΕΛ, απ' την άλλη, την μουσαντένια στο όνομα, αλλά... πραγματική (ομάδα) μέσα στο γήπεδο. Όχι, ούτε οι δικοί μας είναι τόσο κακοί, ούτε οι άλλοι είναι τόσο καλοί. Όταν όμως φεύγουν απ' τη μέση τα σώβρακα μπορούμε να δούμε...

α) Τη συνοχή στις κρίσιμες στιγμές μιας ομάδας με διοίκηση και μιας χωρίς... Στην περίπτωσή μας, υπάρχει ένα αγωνιστικό τμήμα αφημένο στη μοίρα του (που συν τοις άλλοις κάνει "κρα" σε όλα τα ντέρμπι ότι αντί να ενισχυθεί τον Γενάρη, αποδυναμώθηκε), από έναν μεγαλομέτοχο χαμένο στη ζούγκλα του έξυπνου μεν, αλλά ανύπαρκτου ποδοσφαιρικά μυαλού του. Πως είναι δυνατόν το 5ο μεγαλύτερο "κλαμπ" της χώρας, που 'χει να διαχειριστεί τις απαιτήσεις χιλιάδων λαού, να υποστηριχτεί οργανωτικά και ψυχολογικά από 1,5 διοικητικό και 2,5 υπαλλήλους, που δουλεύουν με τον... αγώνα; Και να καταλάβαινε κάτι απ' την ψυχολογία όσων φοράνε σήμερα τη φανέλα ή τον τρόπο σκέψης όσων υποστηρίζουν την ΑΕΛ, κομμάτια να γίνει. Δεν κατάλαβε όμως ποτέ κι ούτε πρόκειται, ούτε τον χώρο, ούτε τη νοοτροπία μας. Ειδάλλως, στην πρόσφατη γραπτή δήλωσή του θα έβγαζε μαγκιά κι όχι (πάλι) κλάψα... Θα 'λεγε, όπως ορθώς μου 'πε ο Ασπρούδης, "ναι ρε, το 'δωσα το γήπεδο για το μπαράζ για να τα πάρω απ' τη κουφάλα τη Λίγκα και να τα δώσω στα παιδιά έξτρα πριμ για την άνοδο"! Αντ' αυτού, σύγχυση... Αντί για απουσία, που είναι κι αυτή μιας μορφής λύση μπροστά σε ότι συμβαίνει, μια περιοδική παρουσία, που γίνεται τόσο άστοχα ώστε το μόνο που καταφέρνει είναι να σκαλίζει στάχτες, να ρίχνει λάδι στη φωτιά και να στέλνει κόσμο και παίκτες τσιτωμένους στο γήπεδο.

β) Πως ο αξιό-τιμος προπονητής της ΑΕΛ εδώ και κάμποσες εβδομάδες έχει χάσει τη μπάλα. Ξεκινάω απ' το σερί των αγώνων που κάνει από μια μέχρι και τρεις (!) αλλαγές στο ημίχρονο, συνεχίζω με την σημερινή ανυπαρξία σοβαρής στρατηγικής και στοιχειώδους προσαρμογής στα χαρακτηριστικά του αντιπάλου και καταλήγω στην έλλειψη αντίληψης σχετικά με επιμέρους συμπτώματα που παρουσιάστηκαν στο αντίστοιχο χρονικό διάστημα των τελευταίων πάντα εβδομάδων. Όλα αυτά θα τα σπάσω στο αμέσως επόμενο κείμενο, γιατί έτσι κι αλλιώς δεν συνηθίζω να κάνω τέτοιου είδους κριτική βασισμένος σε γενικότητες...

γ) Ότι το ρόστερ δεν είναι σε θέση να ανταποκριθεί ούτε στο ελάχιστο στις απαιτήσεις και σε καθέναν απ' τους... καυτούς τελευταίους αγώνες το βγάζει με διαφορετικό τρόπο. Στο Βόλο και στον Εργοτέλη δεν μπορούσαν να μαζέψουν τα πόδια τους, στον Ηρακλή δεν μπορούσαν να βάλουν γκολ σε άδειο τέρμα, στη Ριζούπολη δεν μπορούσαν να αμυνθούν οργανωμένα και σήμερα δεν μπορούσαν ούτε να κλάσουν! Ούτε να σταθούν κάτω απ' το βάρος της φανέλας... Τόσο, που 'καναν την Καλλονή να μοιάζει κανονική Ντόρτμουντ κι εμάς να κρεμόμαστε απ' την άγνοια κινδύνου ενός καυλωμένου μεν, αλλά άπειρου πιτσιρικά όπως ο Τάσος ο Κρητικός. Κι επειδή ξέρουμε ότι ακόμη κι αυτά δεν κάνουν τόσο κακή ομάδα, μπορούμε εύκολα να καταλάβουμε πως λύγισαν στην πίεση και παρέδωσαν πνεύμα. Απλά κατέρρευσαν, με την ευθύνη να βαραίνει πρώτα εκείνον που τους φέρνει, ανάλογα με το τι πληρώνει και έπειτα εκείνον που τους λέει πως να παίξουν. Κι επαναλαμβάνω ως προς την τεχνική ηγεσία: Μιλάω για σήμερα κι όχι για το Καυταντζόγλειο. Στον παίκτη θα πεις πως να κινηθεί για να βγάλει την ευκαιρία, όχι πως θα σπρώξει τη μπάλα σε κενή εστία! Σήμερα όμως την εστία την έβλεπαν με το κυάλι...

Μοναδική παρηγοριά μέσα σ' αυτή τη μαυρίλα, είναι και πάλι ο κόσμος. Εκείνη η σημαντική πλειοψηφία που θυμώνει μεν, απογοητεύεται, αλλά ακόμη περισσότερο στενοχωριέται και διατηρεί το δικαίωμα της αξιοπρέπειας. Έτσι, κρατάει και καθαρό το μυαλό του σε τέτοιες στιγμές, για ν' αποδοκιμάσει μια μικρή ομάδα οπαδών, που για να πιθηκίσουν τα ξενόφερτα χούγια εκείνων που κοροϊδεύουν (ΑΕΚτσήδων, Αρειανών, ΠΑΟΚτζήδων, Βάζελων κ.ά.) μπήκαν στο γήπεδο να κυνηγήσουν παίκτες (και να τους κάνουν τι; να τους δείρουν;)... 

Όσο υπάρχουν οι πολλοί που δεν αναγνωρίζουν σε κανέναν το δικαίωμα να πιστεύει πως είναι περισσότερο ΑΕΛ απ' τον καθέναν μας, υπάρχει και ελπίδα...

Υ.Γ. Τι; Δεν έγραψα τελικά και πολλά για το ματς; Τι να γράψω δηλαδή, όταν τα λέει όλα η εικόνα;