Επόμενη μέρα (1): Ποιόν... μονόδρομο να πάρεις;

Με την ΑΕΛ εκτός στόχων, ιδιοκτήτη που διαρρέει (πάλι) "αποχώρηση" και προπονητή-παίκτες να θέτουν πρώτοι ζήτημα "επόμενης μέρας", όσο κι αν αύριο έχει ματς, είναι λογικό όλος ο κόσμος της ομάδας ν' ασχολείται ήδη κι αποκλειστικά, μ' αυτό που ξημερώνει. Από κοντά κι εγώ, προσεγγίζοντας  το πράγμα λίγο ανορθόδοξα, αφού θα ξεκινήσω απ' το συμπέρασμα, προκειμένου να αναπτύξω στην πορεία την άποψή μου. Λέω εξ' αρχής λοιπόν, πως θεωρώ ότι...

...δεν μπορεί να υπάρξει ευοίωνη επόμενη μέρα για την ΑΕΛ, α) με τον Πηλαδάκη να παραμένει στο τιμόνι της ομάδας, ασχολείται δεν ασχολείται μαζί της και β) με μερίδα οπαδών να εκβιάζει αλλαγή στο πόδι, όπου και όπως να 'ναι!

Ο πρώτος έχει φθαρεί τόσο πολύ στις συνειδήσεις του κόσμου, που δεν μπορεί πλέον να εμπνεύσει την παραμικρή εμπιστοσύνη, ούτε να αντιστρέψει το κλίμα, ό,τι κι αν κάνει, όπως κι αν το κάνει. Κι επιπλέον, είναι διάχυτη η πεποίθηση ότι αν μπορούσε ή ήθελε να κάνει κάτι καλύτερο επενδυτικά ή λειτουργικά, θα το είχαμε ήδη διαπιστώσει.

Απ' την άλλη, οι διαμαρτυρίες εναντίον του, με την ΑΕΛ για τρίτη χρονιά στη Β' Εθνική και καταγεγραμμένα πολλά λάθη αλλά και αναπάντητα ερωτήματα απ' την πορεία της τελευταίας τριετίας, είναι απόλυτα θεμιτές στο βαθμό που δεν προκαλούν αντιπαραθέσεις μεταξύ των ίδιων των οπαδών της ομάδας. Για παράδειγμα, το πανό έξω απ' το δημαρχείο (φωτ.) ήταν μια ενέργεια που διατυπώνει με σαφήνεια ένα αίτημα απολύτως λογικό, το οποίο υποστηρίζει πλέον η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου, αλλά με διαφορετικό κατά περίπτωση τρόπο. Δεν χρειάζονται λοιπόν εμφυλιοπολεμικές κόντρες, παρά μόνο διάθεση να βρεθεί κοινή συνισταμένη, ώστε η αντίδραση να 'ναι καθολική, αποτελεσματική και γόνιμη.

Για να δώσω δηλαδή το τοπίο της υπόθεσης όπως το αντιλαμβάνομαι, είναι σα να βρισκόμαστε σ' έναν κυκλικό κόμβο, αναζητώντας διέξοδο. Έλα όμως που ξεκινάνε από κει κάμποσοι... μονόδρομοι! Κι επειδή αν μείνουμε στη μέση θα μας κόψει κανένας αδέσποτος, πρέπει κάποιον απ' όλους ν' ακολουθήσουμε. Όλοι μαζί, έτσι; Γιατί αν πάρει ο καθένας όποιον γουστάρει, το μόνο βέβαιο είναι πως θα χαθούμε. Μην ξεχνάτε άλλωστε ότι οι μονόδρομοι δεν έχουν... γυρισμό! 

Φεύγει λοιπόν ο Πηλαδάκης και στο καλό να πάει...! Πως όμως; Ποιό είναι ακριβώς το αίτημά μας;

α) Πουλώντας, πουλώντας τι και σε ποιόν; Με γήπεδο (που θέλω να το θεωρώ δεδομένο) ή χωρίς; Υπάρχει άραγε ικανός αγοραστής, όχι τύπου Μπατατούδη; (σ.σ. λέμε να μάθουμε και κάτι απ' την ιστορία μας)...

β) Αφήνει την ομάδα κι όπου φύγει, ακόμη και χωρίς χρέη και "βλέπουμε εμείς"; Κι εν τέλει, τι θα... δούμε εμείς; Θ' αγναντεύουμε τη βιτρίνα απ' το γωνιακό μαγαζί; Προσέξατε πόσες άδειες γωνιακές βιτρίνες έχει η πόλη;

γ) Οδηγεί την ομάδα στο Πρωτοδικείο, μήπως κι αποκτήσει κάποτε διοίκηση, κάνοντας όμως τι με τις μετοχές; Τις κρατάει, οπότε δώρο - άδωρο ή τις "ακουμπάει" και που; 

δ) Πάμε Γ' Εθνική και καθαρίζουμε, όπως λένε πολλοί; Άντε, τα νομικά ζητήματα θα διεκρινιστούν καθώς φαίνεται να τραβάει μπροστά η ΑΕΚ... Εκείνη όμως έχει μπροστάρη τον Μελισσανίδη! Εδώ ποιός θα υποβάλλει πλάνο για μια τέτοια εξέλιξη, αναλαμβάνοντας έπειτα και την ευθύνη να τρέξει το πράγμα; Να τον βρούμε αν υπάρχει...

ε) Να "αγοράσουμε ΑΦΜ"; Χλωμό έτσι κι αλλιώς για τον κόσμο και δικαίως, γιατί η ΑΕΛ του δεν είναι ούτε Ηρακλής, ούτε Βόλος... Αλλά κι αλλιώς να ήταν, ποιός εξασφαλίζει ότι αυτό θα γινόταν με τον Πηλαδάκη εκτός παιχνιδιού, απ' τη στιγμή που θα συμμετείχε στο πάντρεμα;

Πολλά ερωτήματα θα μπορούσαν ακόμη να τεθούν, πιο ειδικά και πιο τεχνικά, αλλά σ' αυτό το πρώτο στάδιο μιας τέτοιας τοποθέτησης, θέλω να κλείσω το συγκεκριμένο κεφάλαιο επαναλαμβάνοντας πως:

Ο Πηλαδάκης, καλώς ή κακώς που λέει κι ο ίδιος, πρέπει να φύγει για να αντιστραφεί η πορεία της ΑΕΛ και να 'χει νόημα η επόμενη μέρα, αλλά αυτό θα πρέπει να απαιτηθεί και να δρομολογηθεί με τρόπο μαζικό και συντεταγμένο, ώστε να πιάσει και τόπο. Κι επειδή αύριο στο γήπεδο όλοι θα ζυγίσουμε τις διαθέσεις όλων, ελπίζω να βρεθεί εκεί, στον αέρα, το κοινό πνεύμα των αντιδράσεων, για να μη χάνουμε χρόνο και δύναμη, τόσο επικοινωνιακή όσο και ουσιαστική!