Γνωριμία με Παναγόπουλο...

Πάνε μέρες απ' το περασμένο Σάββατο, που 'χαμε την πρώτη ουσιαστική συζήτηση με το νεαρό προπονητή της νέας ΑΕΛ, Κώστα Παναγόπουλο και θεωρώ πως θα 'ναι κρίμα να μην γράψω έστω και καθυστερημένα κάτι, για τις εντυπώσεις που αποκόμισα απ' αυτή τη γνωριμία, πριν ασχοληθώ με ζητήματα της επικαιρότητας που αξίζει κατ' εμέ να σχολιαστούν...

Και μόνο το γεγονός ότι εκείνη την άτυπη συνάντηση με τους εκπροσώπους του Τύπου τη ζήτησε ο ίδιος, "γιατί δεν προλάβαμε να τα πούμε σε μια κανονική συνέντευξη Τύπου", προδίδει έναν επαγγελματία που αναγνωρίζει τον ρόλο μας στον χώρο και στη δουλειά του, έστω κι αν μας θεωρεί - όπως οι περισσότεροι σοβαροί άνθρωποι στο ελληνικό ποδόσφαιρο - αναγκαίο κακό!

Απ' την πλευρά του, κατέστη σαφές ότι θέλει αυτή η συνεργασία να διέπεται από κανόνες, πράγμα που νομίζω πως είναι ήδη ξεκάθαρο ότι το επιδιώκει κι απ' όλα τα στελέχη του αγωνιστικού τμήματος, χωρίς ωστόσο - στην περίπτωσή μας - να έχω αξιολογήσει και τα περιθώρια που αφήνει ώστε κάποιοι απ' τους κανόνες αυτούς να μπαίνουν και από μέρους μας.

Επί της ουσίας τώρα, θα έλεγα πως μας έδειξε έναν άνθρωπο που διέπεται απ' την εύλογη φιλοδοξία, αλλά και την ένταση στην έκφραση, των μόλις 36 χρόνων του! Επιπλέον, ήταν σαφές πως τον διακρίνουν το πάθος αλλά και η αυτοπεποίθηση για τη δουλειά του, στοιχεία που διακρίνουν ιδιαίτερα προπονητές οι οποίοι βρέθηκαν στο επαγγελματικό προσκήνιο με αγώνα και σκαλί - σκαλί, χωρίς να φέρουν "όνομα" ως ποδοσφαιριστές στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο.

Επιδιώκοντας ταυτόχρονα την οριοθέτηση όσο πιο αντικειμενικών κριτηρίων για την αξιολόγηση τόσο του ιδίου όσο και της ομάδας, ο Κώστας Παναγόπουλος επισήμανε εξ' αρχής τα δύο μεγάλα προβλήματα που έχει να αντιμετωπίσει στην παρούσα φάση. Το ένα είναι η έλλειψη χρόνου, καθώς με τη συμπλήρωση τριων εβδομάδων προετοιμασίας (αντί 6-8 που είναι το φυσιολογικό), θα κατεβάσει την ΑΕΛ σε επίσημο αγώνα (σ.σ. κύπελλο Γ' Εθνικής στις 15/9), με αποκλειστικό στόχο τη νίκη, όπως μοιραία θα συμβεί και μια εβδομάδα αργότερα, στην 4η, οπότε ξεκινάει το πρωτάθλημα. 

Απ' την εξέλιξη του πράγματος σ' ότι αφορά στη συγκρότηση του λιτού (επίσης λόγω χρόνου) προγράμματος φιλικών, όπου άλλα ήταν να γίνουν κι άλλα γίνονται, αντιλαμβάνεται κανείς πως το συγκεκριμένο πρόβλημα έχει διάφορες πτυχές και διαστάσεις που πρέπει να αντιμετωπιστούν.

Το δεύτερο ζήτημα έχει να κάνει φυσικά με την έλλειψη σταθερού προπονητηρίου, το οποίο γεννά διάφορα ζητήματα επί του προγραμματισμού και το οποίο κι εκείνος ευελπιστεί πως θα λυθεί με την επιστροφή της ομάδας απ' το Καρπενήσι.

Ένα άλλο κομμάτι που απασχόλησε σημαντικό μέρος της κουβέντας μας, ήταν αυτό της διάθεσης αλλά και της δυνατότητας αξιοποίησης νεαρών παικτών και δη των γηγενών που είχε την ευκαιρία να δει και να αξιολογήσει σε πρώτο βαθμό, κατά τις πρώτες μέρες παραμονής του στη Λάρισα.

Αφού επισήμανε πως ο μέσος όρος ηλικίας του ρόστερ είναι κοντά στα 24 έτη, διαβεβαίωσε πως δεν πρόκειται για τυχαίο γεγονός, αλλά για την πάγια τακτική και επιθυμία του να λειτουργεί με γνώμονα την επόμενη μέρα και τον ορίζοντα που μπορεί να θέσει κατά περίπτωση. Διαβεβαίωσε λοιπόν ότι απ' τα παιδιά της Ερασιτεχνικής, πέραν εκείνων που πρόκρινε για την πρώτη ομάδα, επέλεγησαν εκείνα που και με δική τους επιθυμία θα παίξουν αλλού με μορφή δανεισμού, ενώ υπάρχουν και παιδιά της δεύτερης ομάδας που θα παρακολουθούνται στενά, έχοντας ηλικιακά το περιθώριο να εξελιχθούν ακόμη, πριν κάνουν το μεγάλο βήμα.

Ωστόσο, σε πρώτη φάση τουλάχιστον, δεν έδειξε διατεθειμένος να κάνει χάρη σε κανέναν. Είναι χαρακτηριστικό πως όταν ρωτήθηκε για το σύνολο των ταλέντων του νομού και το πλάνο αξιοποίησης που ενδεχομένως να έχει, απάντησε πως κατ' αρχήν, δεν μπορεί με μαγικό ραβδί να λύσει ένα ζήτημα που απασχολεί χρόνια το λαρισινό ποδόσφαιρο. Πλην όμως, παρέπεμψε στην ημέρα επίτευξης της ανόδου στη Football League, προκειμένου να δώσει τότε τη συγκεκριμένη απάντηση σ' αυτό το ερώτημα.

Σ' ότι αφορά στο παρόν, κατέστησε σαφές πως είναι απόλυτα ικανοποιημένος απ' το ρόστερ της πρώτης ομάδας, για το οποίο σχολίασε πως δημιουργήθηκε με γνώμονα την παρουσία της ΑΕΛ - με το καλό - στο επόμενο πρωτάθλημα της FL, ποντάρει στην εμπειρία και στον επαγγελματισμό αρκετών παικτών του, για να αντιμετωπίσει αυτό το πρώτο δύσκολο διάστημα και θεωρεί πως πρόκειται για ένα έμψυχο υλικό ικανό να προσαρμοστεί απόλυτα σε όλων των ειδών τις αγωνιστικές και γηπεδικές συνθήκες που πρόκειται να συναντήσει στο πρωτάθλημα της Γ' Εθνικής. Με τον τρόπο αυτό απάντησε έμμεσα και στην απορία μας για τους πιθανούς φόβους του, για τον χαρακτηρισμό του υπερφαβορί που θα κουβαλάει η ομάδα αυτή τη σεζόν, που διαβεβαίωσε ότι δεν υπάρχουν.

Τέλος, επιβεβαίωσε πως ο Βαγγέλης Πλεξίδας είχε έρθει σε επαφή μαζί του πριν πάρει το... χρίσμα απ' τη γενική συνέλευση της Ερασιτεχνικής και πως το μέγεθος που συνιστά η ΑΕΛ με το σύνολο της δυναμικής της, ήταν καταλυτικός παράγοντας για να αποδεχθεί την πρόταση και τις μεγάλες ευθύνες που απορρέουν απ' αυτή του την απόφαση.

Αυτά θεωρώ πως ήταν και τα κυριότερα σημεία μιας ειλικρινούς κουβέντας, που σε πρώτη φάση ομολογώ πως με άφησε με θετικές εντυπώσεις για τον άνθρωπο που κρατάει πλέον το αγωνιστικό τιμόνι της ΑΕΛ (σ.σ. αφού ναι μεν τον ίδιο δεν τον ξέρω ακόμη για να τον κρίνω, αλλά πάντα βλέπω θετικά τους νέους ανθρώπους που αγωνίζονται και δουλεύουν με όραμα)... Έστω κι αν δεν έμαθα σε ποια συνομοταξία προπονητών να τον κατατάξω, ως προς το αγωνιστικό στιλ που πρεσβεύουν. 

"Κατέταξέ με εσύ στο τέλος της σεζόν", μου είπε, πιστεύοντας πως τα δείγματα γραφής της δουλειάς του κι όχι μόνο τα αποτελέσματα, θα τον έχουν κρατήσει ως τότε στην παρέα μας, πράγμα που του το εύχομαι ολόψυχα!

Υ.Γ. Για να μην παρεξηγηθώ, η επισήμανση που κάνω στην τελευταία παράγραφο παραπέμπει στην απάντηση που 'χα πάρει "προεκλογικά" απ' τον Βαγγέλη Πλεξίδα, όταν τον ρώτησα για την διοικητική του νοοτροπία, δεδομένου ότι στα Τρίκαλα είχε αλλάξει πολλούς προπονητές... Θυμίζω την απάντησή του: "Κοίτα όμως τα αποτελέσματα"!