Η επόμενη μέρα ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ!!!

Μαύρη μέρα η 25ηΙουλίου 2013 για την ΑΕΛ, αλλά δεν αιφνιδίασε κανέναν... Το τέλος της εποχής Πηλαδάκη ήταν σχεδόν προδιαγεγραμμένο, μετά από ένα πολυετές σερί διοικητικών λαθών που τον αποξένωσε πλήρως απ’ τον πυρήνα της. Τόσο, που να μην αντιλαμβάνεται τον διασυρμό που προκαλούσαν για την ομάδα τα σενάρια και οι χειρισμοί του φετινού καλοκαιριού. Κάθε τέλος όμως σηματοδοτεί και μια αρχή κι αν προσέξουμε, μόνο το φως είναι εκείνο που μπορεί να διαδεχθεί το σκοτάδι. Και τι εννοώ, για να 'μαστε σοβαροί και υπεύθυνοι…

Είναι γνωστό πως προσωπικά, απ’ την πρώτη κιόλας μέρα που ο Πηλαδάκης δήλωσε (δια συνέντευξής του στο αγαπημένο του ΜΜΕ) αδυναμία να ανταποκριθεί στο χρέος της ΠΑΕ, διατύπωσα την άποψη πως μοναδική «καθαρή» και ταυτόχρονα εφικτή λύση, είναι ο εκούσιος υποβιβασμός στη Γ’ Εθνική, αλλά υπό προϋποθέσεις!

Το γεγονός ότι αυτές οι προϋποθέσεις δεν τηρήθηκαν, ώστε να πάμε σε μια εγγυημένη επανεκκίνηση τύπου ΑΕΚ, δεν σημαίνει πως η Γ’ Εθνική δεν αποτελεί και την μόνη «καθαρή» λύση. Κάθε άλλη πρόταση, είτε «μολύνει» την αυθεντικότητα της υπόστασης του συλλόγου (επ’ αυτού θα ακολουθήσει κι άλλο κείμενο, γιατί δεν μπορώ ν’ ακούω άλλοπαπαριές περί σύγκρισης με το 2003), είτε προκαλεί προσβάλλοντας την κοινή λογική, που λέει πως δεν είναι δυνατόν ηγέτης αυτής της επανεκκίνησης να είναι ο άνθρωπος που επί των ημερών του η ομάδα οδηγήθηκε στην πρωτοφανή ιστορική ταπείνωση να μη μπορεί να δηλώσει συμμετοχή σε επαγγελματικό πρωτάθλημα!!!

Κι όμως συνέβη… Κι όμως η ΑΕΛ βρίσκεται στη Γ’ Εθνική… Κι όμως, το μόνο δεδομένο αυτή τη στιγμή είναι πως με διοίκηση κατ’ αρχήν την Ερασιτεχνική, ένα από τα πέντε μεγαλύτερα ποδοσφαιρικά «κλαμπ» της χώρας καλείται να αναδιοργανωθεί και να κατεβεί σε ερασιτεχνικό πρωτάθλημα με την ισχύ που επιβάλει το μέγεθός της. Για να μην τα πολυλογώ, το εγχείρημα είναι καταδικασμένο να πετύχει και του χρόνου τέτοια μέρα να μιλάμε για την υγιή επανασύσταση μιας ΠΑΕ ΑΕΛ 1964, που θα 'χει σεβαστεί την διαφορετικότητά της…

Μέχρι στιγμής βέβαια, είτε μιλάμε για την προγενέστερη εκλεγμένη διοίκηση της Ερασιτεχνικής, είτε για την σημερινή προσωρινή διοίκηση, είτε για την επιτροπή ποδοσφαίρου του σωματείου, είναι προφανές πως λόγω και των εσωτερικών ζητημάτων που προέκυψαν στις τάξεις του σωματείου, δεν μπόρεσε να συντάξει και κυρίως , να αρθρώσει πειστική αντιπρόταση, ώστε να συσπειρώσει αυτόματα όλες τις ΑΕΛικές δυνάμεις.

Έτσι, το μπαλάκι για την σύνταξη και την άρθρωση ενός πλάνου με πληρότητα και σαφήνεια, που θα νικήσει την ανασφάλεια του μέσου φιλάθλου και θα συγκεντρώσει υποστήριξη αλλά και χρήματα, πέφτει στη διοίκηση που θα προκύψει από τις εκλογές της 1ηςΑυγούστου. Μαζί βέβαια θα πέσει στις πλάτες των μελών της και το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης για την δημιουργία της ΑΕΛ που προσδοκά ο κόσμος της, ο οποίος φυσικά οφείλει να αναλάβει το ποσοστό ευθύνης που αυτονόητα του αναλογεί, στηρίζοντας την προσπάθεια όπως μπορεί, όσο μπορεί κι ανεξάρτητα από τα πρόσωπα που θα προκύψουν.

Ρίχνοντας βέβαια μια ματιά στη σύνθεση των μελών του σωματείου, οφείλω να πω ότι διακρίνω απ’ τη μια μεριά ανθρώπους που έχουν μεν την διοικητική εμπειρία επαγγελματικής ομάδας (γιατί επαγγελματικά θα πρέπει να είναι τα πρότυπα λειτουργίας), αλλά δεν είναι διατεθειμένοι να ξαναπεράσουν τον «γολγοθά» απ’ την πρώτη γραμμή κι απ’ την άλλη μεριά ανθρώπους με όρεξη, μεράκι και πάθος, που στο επίπεδο διοίκησης της πρώτης ομάδας διακρίνονται σε μεγάλο βαθμό από απειρία.

Θεωρώ λοιπόν πως η μέγιστη βοήθεια που μπορώ και από μέρους μου να προσφέρω αυτή τη στιγμή, είναι να διατυπώσω μια ανάλυση της κατάστασης όπως την αντιλαμβάνομαι και με την σκληρή και απαιτητική γλώσσα της αλήθειας, να καταθέσω την άποψή μου για όσα πρέπει να γίνουν, αλλά και για τον τρόπο με την οποίο πρέπει να γίνουν…

Η διοίκηση λοιπόν, που θα πάρει από βδομάδα στα χέρια της την Ερασιτεχνική ΑΕΛ και που δεν θα ‘χει εξ’ αρχής στις τάξεις της έναν καταλυτικό οικονομικό παράγοντα, πρέπει:

1.  Να είναι σε θέση να δημιουργήσει με το καλημέρα στον κόσμο, αισθήματα αξιοπιστίας κι εμπιστοσύνης, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν τα διέθετε όλα αυτά η όποια απερχόμενη διοίκηση. Η διαφορά τώρα είναι πως με τη νέα διοίκηση θ’ ασχοληθεί πολύ περισσότερος και πολύ διαφορετικός σε σύνθεση κόσμος, απ’ τους μυημένους που ασχολούνταν μέχρι χθες…

2.  Να είναι σε θέση να πείσει για το πλάνο της όχι απλά το πλατύ κοινό, ώστε να εξασφαλίσει μαζικότητα (που για τη Γ’ Εθνική θα την έχεις σε αναλογικό βαθμό, ΑΕΛ είναι αυτή), αλλά κυρίως, όποιον έχει τις δυνατότητες και τη διάθεση, μα αναρωτιέται ακόμη αν αξίζει να επενδύσει σ’ αυτό το εγχείρημα τα περισσότερα ή λιγότερα λεφτά του.

Τι σημαίνουν όλα αυτά; Σημαίνουν πως:

· Πρέπει το ταχύτερο δυνατό (αλλά επιμένω, χωρίς βιασύνη) να συγκεντρώσει, να συζητήσει και ν’ αποφασίσει επί των προτάσεων για την οργάνωση του εγχειρήματος και ταυτόχρονα, να εκπέμψει ενωτική διάθεση σε όλα τα επίπεδα, αντιλαμβανόμενη πως σ’ αυτή την ιστορικά κρίσιμη συγκυρία, δεν περισσεύει κανείς…

·  Πρέπει επίσης κι εδώ θέλει προσοχή, να συνθέσει ταυτόχρονα πλήρη φάκελο στοιχείων, προκειμένου να είναι σε θέση να πείσει τον κάθε υποψήφιο χρηματοδότη ή επενδυτή, που θα επιθυμεί φυσικά να είναι μετέπειτα και ο ηγέτης της νέας ΠΑΕ. Για να τον κάνω πιο λιανά, πρέπει να έχει σαφείς και απόλυτα συγκεκριμένες απαντήσεις για το α) τι θα παραλάβει αυτός που «θα τα χώσει» (π.χ. τι γίνεται με τα Δέντρα; Εκκαθαρίζονται; Ανήκουν στον Πηλαδάκη και αξιώνει λεφτά; Δωρίζονται στο σωματείο; Δίνονται προς χρήση και με τι όρους;) και σε ποια έδρα θα παίζει η ομάδα; (Αυτή τη στιγμή, που λέει και μια ψυχή, 10.000 κόσμο να θέλεις να βάλεις στο Αλκαζάρ, δεν μπορείς γιατί λειτουργούν τρεις θύρες! Να λοιπόν τι διάσταση αποκτά η χρήση του ARENA και η αναθεωρημένη πρόταση που είμαι σχεδόν βέβαιο ότι θα κάνει ο Πηλαδάκης στη νέα διοίκηση. Η θέση μου πάντως είναι πως η ΑΕΛ πρέπει να παίξει στο ARENA με τους δικούς της όρους γι’ αυτή την πρώτη σεζόν. Υπάρχει άλλωστε τεράστιο ηθικό θέμα με τους χιλιάδες που έβαλαν την υπογραφή τους για την παραχώρηση του οικοπέδου!), β) πως θα διοικήσει, απ’ τη στιγμή που καταστατικά είναι αδύνατο να στελεχώσει με δικούς του ανθρώπους το Δ.Σ.; (σ.σ. γι’ αυτό υπάρχει ήδη πρόταση, την οποία διατύπωσε ο νυν πρόεδρος κ. Γραβάνης) και γ) ποιες θα ‘ναι, πέρα απ’ την καλή πίστη, οι εγγυήσεις πως το ύψος των χρημάτων που θα βάλει στη Γ’ Εθνική, θα αποτελεί και δικλείδα ασφαλείας για την απόκτηση από μέρους του ανάλογου ποσοστού μετοχών στην ΠΑΕ που με το καλό θα ξαναφτιαχτεί στη Β’ Εθνική;

Αν προσέξατε, δεν αναφέρθηκα καθόλου σε ρόστερ και λοιπές αγωνιστικές επιλογές. Όσο κι αν είναι λίγος ο χρόνος, είναι αρκετός αν τηρηθούν με ευλάβεια οι άλλες δύο προϋποθέσεις, όπως με διαβεβαίωσε άλλωστε κάποιος που ξέρει τόσο καλά τον χώρο, ώστε να συμφωνούμε και σ’ όλα τα υπόλοιπα! Η διαφορά μας είναι πως εγώ δεν μπορώ να δώσω λύση, ενώ εκείνος μπορεί, αν και εφόσον…

Η ουσία πάντως, απ’ ότι καταλάβατε, είναι πως η «επόμενη μέρα» για την οποία γράφαμε επί μήνες, ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ!!!